Dag 13 (4-7-2012) Lions head

Zo vandaag moest er dan maar weer een verslagje op de site komen. Dit omdat er meerdere vrienden en familieleden vroegen om er meer op te zetten. We lopen bijna elke dag stage van 's ochtends 9uur tot soms wel in de avond 10uur. Maar vandaag was het me wel een dag! Vanochtend begon de dag vroeg bij onze stageplek, TLC. We hadden vandaag geregeld dat we eerder van onze stageplek weg konden, omdat we graag een berg wilden beklimmen en we bijna elke avond bezig zijn. Dit was uiteraard goed. Vanavond zou namelijk een ideale avond zijn om de zogehete berg 'lions head'' te beklimmen. Zo gezegt zo gedaan. Eenmaal in de auto gestapt reden we naar de berg toe. Onderaan de berg hebben we de auto neer gezet en zijn we begonnen met onze tocht. Na 1 uur lopen begonnen we ons toch wel af te vragen of we geen rondjes aan het lopen waren en hoe we in godsnaam boven zouden moesten komen. Eenmaal de weg gevraagd aan een voorbijganger, bleek dat we inderdaad niet in de goede richting aan het lopen waren en dat we een heel stuk verder hadden kunnen rijden met de auto. Terug naar de auto lopen zou teveel tijd kosten, maar als we zouden joggen zouden we met 1.5uur de top moeten kunnen halen en dat zou ook net op tijd zijn voor zonsondergang. Al joggend helemaal kapot kwamen we 40 minuten later aan bij de pakketplaats van lionshead. Nu hoefden we dus alleen nog even omhoog te klimmen. Na 30 minuten lopen kwam de top dichter in zicht, maar werd het pad waar we op liepen ook steeds kleiner en gevaarlijker. Er waren wel kettingen en haken waar we ons aan konden vast houden, maar dit was niet ideaal. Daarbij komt kijken dat niemand van ons hoogtevrees heeft, behalve dan Brian, Jordy en Arjan. Zwetend, stinkend, half doodgaand bereikten we dan de top van de berg. Ik kan alleen zeggen dat het werkenlijkwaar schitterend was en dat het zeker de moeite waard is geweest. De zon hebben we nog 10 minuten kunnen zien en toen ging die onder. Een paar minuten later kwam de maan tevoorschijn en begonnen de lichtjes in kaapstad aan te gaan. Dit was ook heel mooi om te zien. De weg terug verliep ook niet geheel vlekkeloos. We waren natuurlijk wel zo slim geweest om allemaal een goede zaklamp mee te nemen. Niet dus! Het was erg donker en er waren veel losse stenen soms moesten we zelf over stenen heen springen met onder je een diep ravijn. Na een tijdje kwamen we iemand tegen die veel ervaring heeft met klimmen en die heeft ons naar beneden geleid. Hier waren we uiteraard erg blij mee.

Al met al is het uiteindelijk allemaal goed gegaan en hebben we er een mooie ervaring bij.

Zie de foto's. Groetjes de 3 musketiers